COVID-19: آیا ورزش خطر این بیماری را کاهش می دهد؟

منبع:

Conversation.com

یک مطالعه جدید در آمریکا نشان می دهد افرادی که از نظر جسمی فعالیت کمتری دارند بیشتر در بیمارستان بستری می شوند و با COVID-19 می میرند. طبق این مطالعه جدید ، غیرفعال بودن تاثیر بیشتری نسبت به کهولت سن دارد که این موضوع میتواند حائز اهمیت باشد.

در این مطالعه ، ارائه دهندگان خدمات بهداشتی از مردم در مورد میزان ورزش خود در طی یک دوره دو ساله قبل از همه گیری سوال کردند. با استفاده از این اطلاعات ، افراد در سه گروه طبقه بندی شدند. گروه اول – که به عنوان “کاملا غیرفعال” توصیف می شود – که بیش از 10 دقیقه در هفته ورزش نمی کند. گروه دوم “تا حدودی فعال” می باشند که بین 11 دقیقه تا 149 دقیقه در هفته ورزش می کنند. گروه سوم “فعال”هستند که از برنامه های ورزشی پیروی می کردند و 150 دقیقه در هفته یا بیشتر ورزش می کردند. در این مطالعه منظور از ورزش  فعالیت های متوسط تا شدید تعریف شده است ، به عنوان مثال “پیاده روی سریع”.

در مقایسه با افرادی که حداقل 150 دقیقه در هفته ورزش می كردند ، افرادی كه  غیرفعال بودند بیش از دو برابر احتمال بستری شدن در بیمارستان و مرگ به دلیل COVID-19 داشتند. همچنین خطر بستری شدن و مرگ بیشتر از افرادی است که برخی از فعالیتهای بدنی را انجام می دهند.

دلایل زیادی برای اعتماد به این مطالعه وجود دارد. این اطلاعات از تقریباً 50،000 نفری که بین ژانویه و اکتبر سال 2020 مبتلا به COVID-19 بودند استفاده می کند. اطلاعات مربوط به میزان ورزش آنها قبل از بروز بیماری COVID-19  جمع آوری شده بود. محققان همچنین سعی کردند مواردی مانند سن سال و سایر بیماری های فرد را مورد نظر گرفتند.

لازم به ذکر است که در شرایط فعلی که سرعت واکسیناسیون بسیار پایین می باشد و هنوز موج های شیوع کرونا پی درپی ادامه دارد ، ورزش می تواند با افزایش تحرک سبب بهبود سطح سیستم ایمنی بدن گردیده و عوارض بیماری را در صورت ابتلا کاهش دهد.

درباره این مطالعه ،با این وجود دلایل زیادی نیز برای احتیاط وجود دارد. در ابتدا ، خود افراد گزارش کردند که چه مقدار ورزش انجام داده اند ، و تحقیقی در زمینه میزان دقیق فعالیت های آنها انجام نشده است.

بزرگترین مسئله ، خطر سردرگمی است – یعنی برخی از عناصر اندازه گیری نشده  میتوانند نتیجه را منحرف کنند.

مثالی کلاسیک بزنید: قتل و بستنی. اگر در طول چند سال نگاهی بیندازید ، متوجه می شوید که قتل ها همزمان با فروش بستنی افزایش و کاهش می یابند. با این حال هیچ کس فکر نمی کند بستنی باعث قتل شود ، یا با قتل ، احتمال بستنی خوردن بیشتر است.

مسئله در اینجا گیج کننده است ، و شرایط هوا می تواند باعث سردرگمی شود. تعجب آور نیست که وقتی هوا داغ شود بستنی فروشی بیشتر است. جالب است که قتل ها در دمای بالاتر نیز افزایش می یابند.

وقتی به رابطه بین نتایج COVID-19 و فعالیت بدنی فکر می کنیم ، عوامل مخدوش کننده تقریباً بی پایان هستند. شرایط سلامتی طولانی مدت مانند دیابت خطر COVID-19 را افزایش می دهد و می تواند ورزش را دشوارتر کند. کمبود ورزش همچنین می تواند باعث ایجاد یا بدتر شدن برخی شرایط طولانی مدت شود. اگرچه نویسندگان سعی در بررسی این موضوع داشتند ، اما کنترل کامل آن دشوار بوده است.

علاوه بر این ، مستقل از سن ، ضعف یک عامل خطر برای نتایج بدتر از COVID-19 است ، و البته فقر نیز بر فعالیت بدنی تأثیر می گذارد. عوامل اقتصادی – اجتماعی نیز می توانند نقش داشته باشند. اکنون کاملاً شناخته شده است که افراد از گروه های کم بهره بیشتر در معرض خطر COVID-19 قرار دارند. این فقر همچنین به فرصتهای کمتری برای انجام فعالیتهای بدنی در اوقات فراغت مرتبط است .

به طور خلاصه ، بسیاری از عوامل رفتاری و محیطی از جمله رژیم غذایی ، وزن ، مصرف الکل ، مواد مخدر و فعالیت بدنی به هم پیوسته اند. جدا کردن تأثیر یکی از دیگری بسیار دشوار است.

علی رغم این محدودیت ها ، خبر خوب این است که فقط بهتر است ورزش کرد ، خواه بی تحرکی عامل اصلی خطر برای COVID-19 باشد یا نه. تحرک بیشتر باعث بهبود سلامتی و سلامتی می شود و خطر ابتلا به بیماری ها را کاهش می دهد. در افرادی که در حال حاضر با شرایط سلامتی طولانی مدت زندگی می کنند ، می تواند مدیریت بیماری و نتایج را نیز بهبود بخشد.

سازمان بهداشت جهانی به ما می گوید ورزش نامنظم و کم بهتر از ورزش نکردن است و فعالیت بدنی بیشتر نیز بهتر است. کاهش زمان بی تحرکی میتواند باعث افزایش سلامتی و کاهش بیماری های مختلف شود.

بنابراین این که آیا عدم تحرک خطر مرگ ناشی از COVID-19 را دو برابر می کند یا نه ، رعایت برنامه های منظم مربوط به ورزش یک پیشنهاد منطقی است.  شاید موردی که در این مطالعه بیشتر مورد پسند است این است که برخلاف برخی دیگر از عوامل خطر COVID-19 ، فعالیت بدنی کاملا در کنترل ماست و میتوانیم میزان فعالیت ههای ورزشی را کم و زیاد کنیم. در حالی که سن ما و بیماری های زمینه ای موضوعی غیر قابل تغییر است.